Almacenamento enerxético por bombeo: Pasado, Presente e Futuro

As plantas de bombeo almacenan enerxía en forma de enerxía potencial gravitacional da auga, elevando auga dende un depósito inferior a un de maior altura. Durante os periodos de alta demanda, a auga almacenada no encoro superior libérase mediante turbinas cara a un depósito inferior para producir electricidade, mentres que en periodos de baixa demanda a auga bombéase de volta ao encoro superior e almacénase de novo. Aínda que en xeral trátase de reservas superficiais (encoros, depósitos, etc.), tamén pode utilizarse o mar ou cavernas subterráneas como reserva inferior.

A particularidade técnica que presentan respecto ás hidroeléctricas convencionais é na utilización de grupos turbobomba reversibles (aínda que poden presentar dous equipos distintos independentes) que permite alternativamente turbinar ou bombear auga entre dous encoros situados a distintas cotas.

Dende un punto de vista hidráulico, os almacenamentos clasifícanse en sistemas de circuíto pechado ou aberto, ou o que é o mesmo, centrais puras de acumulación, ou mixtas. No caso de circuítos pechados, o circuíto hidráulico do almacenamento non está conectado de forma continua cun leito natural – tan só para o enchido inicial, e para recuperar perdas por evaporación ou infiltración -; mentres que no caso de circuítos abertos, a conexión é permanente.

Coñece todo o pasado, presente e futuro do almacenamento enerxético por bombeo neste artigo.