Baterías de metales fundidos

Ata agora, para que o sistema eléctrico puidese operar de maneira estable, a xeración de electricidade debía ser en cada instante igual á demanda. Para cumprir con este equilibrio, complexos sistemas de control actuaban fundamentalmente sobre os elementos de xeración, permitindo que esta seguise fielmente á demanda existente en cada instante. Para iso, eran necesarios suficientes niveis de reserva rodante que garantían a estabilidade e encarecían a operación do sistema eléctrico. Esta situación producíase porque o almacenamento de enerxía eléctrica a gran escala de forma eficiente aínda non era unha realidade. Afortunadamente, nos últimos anos as baterías de ion-litio demostraron a súa capacidade crecente de almacenamento con custos cada vez máis competitivos e cunha resistencia ao envellecemento en continua melloría. Sen embargo, a rapidez na entrega de enerxía e o desgaste aínda son materias pendentes deste tipo de almacenamento e minguan a posibilidade do seu uso como soporte á rede eléctrica. A motivación por conseguir almacenar enerxía de forma duradeira, a gran escala e de forma eficiente, segue presente e viuse esporeada pola irrupción das fontes de enerxías renovables, a maioría de carácter intermitente, que xeran enerxía cando hai recurso, que non é necesariamente cando hai necesidade de demanda.

Nesta complexa tarefa, científicos do MIT liderados por Donald Sadoway presentaron ao redor dunha década unha batería de metais fundidos cuxas prometedoras propiedades a situaban en primeira liña de interese de estudo e de financiamento. Ao contrario que nas baterías de ion-litio, nas baterías de metais fundidos todos os elementos principais atópanse en estado líquido, non só o material electrolítico (composto por sal fundido), senón tamén os electrodos, compostos por metais fundidos. Estas baterías, que son capaces de almacenar e descargar altos niveis de enerxía, utilizan materiais presentes de forma masiva na natureza, son económicas e aguantan numerosos ciclos de descarga completa sen sufrir practicamente perda de capacidade, segundo os seus investigadores. Os científicos comprobaron como a elección dos metais fundidos e do electrolito inflúen na temperatura á que debe operar a batería para manter os elementos en estado líquido e conseguiron reducir dita temperatura en máis de 430ºC (dende os 700ºC cos primeiros materiais probados). Aínda existen dificultades por superar para levar esta tecnoloxía a fase comercial, como atopar a maneira de selar de forma duradeira as celas de aceiro ou reducir o custo de fabricación.

Non hai dúbida, o almacenamento terá un papel fundamental nas redes eléctricas do futuro posibilitando o incremento da penetración renovable no mix enerxético. Se todo sigue o seu curso, as baterías de metais fundidos serán actores clave dun novo sistema enerxético moito máis renovable.