Combustibles sintéticos ou e-fuel: o futuro?

O e-Fuel ou carburante sintético é un carburante líquido, similar ao que coñecemos na actualidade. A gran diferenza é que non procede de fontes de enerxía fósiles. Obtense dun proceso químico a partir do hidróxeno e a enerxía que se usa para a súa fabricación é renovable. Desta forma, trátase dun combustible 100 % limpo.

Os combustibles sintéticos nacen como unha alternativa real aos problemas de limitación na autonomía das baterías actuais dada a súa maior densidade enerxética. Si se encontra un proceso de manufactura que permita desarroiar ditos combustibles sintéticos sin elevados custos, os motores de combustión poderían volverse totalmente neutrais nas súas emisións de carbono.

Falemos en cifras segundo datos de Bosch. O resultado neto podería ser unha reducción de 2,8 xigatoneladas de CO₂ en Europa cara a 2050 – cifra que representa tres veces as emisións de Alemania en 2016 –. E o mellor de todo é que os e-Fuels poden usarse en múltiples aplicacións, non só para os automóviles.

Pensemos que os coches representan só unha pequena proporción das emisións de CO₂. Ainda que todos eles foran eléctricos, os avións, os barcos ou os camións seguirían usando gasolina ou diésel. Como falamos dun combustible artificial, é importante sinalar que os enxeñeiros poden “xogar” cas súas diferentes propiedades para utilizalo en diversos usos.

Como se obtén o combustible sintético?

O máis curioso dos e-Fuels é o seu método de fabricación. O proceso captura CO₂ en lugar de liberalo. Para crear os e-Fuels, o propio gas de efecto invernadoiro actúa como materia prima. O primeiro paso é adquirir hidróxeno da auga, separándolles mediante a técnica da electrólise. Para iso utilízase enerxía procedente de fontes renovables.

Posteriormente, engádese carbón para xerar un combustible líquido. Devandito carbón pódese obter ou ben a través do reciclado do mesmo nos procesos industriais ou capturándoo do aire grazas a filtros especiais. Cando combinamos o hidróxeno e o dióxido de carbono (CO₂) obtemos o combustible sintético (metano). Este pode ser gasolina, diésel, gas e incluso queroseno.

Adicionalmente, estes combustibles poden ser deseñados para queimar a mezcla sin xerar feluxe. Con iso redúcense os custos de tratamento dos gases do escape. Como os combustibles fósiles, pódense transportar e almacenar de maneira segura e durante periodos de tempo prolongados. Ademais, aprovéitase toda a rede de distribución e almacenaxe actuais.

Ten futuro o combustible sintético?

Actualmente están en marcha algúns proxectos piloto para comercializar diésel sintético, gasolina e gas natural en Noruega e Alemania. Dende Bosch quixeron deixar claro que “esforzos considerables serán necesarios antes de que os combustibles sintéticos se establezan totalmente”. A realidade é que crear as instalacións de procesamento de combustibles sintéticos supón un gran desembolso.

Na actualidade, producir e-Fuel a gran escala é ineficiente. Apenas se aproveita a metade da enerxía eléctrica que se invirte. Ademais, dita enerxía debe de ser completamente renovable (hidroeléctrica, enerxía solar, eólica ou nuclear) para que este sexa neutro en carbono. Como estades imaxinando, non a todos os países e compañías lles sae rentable a inversión.

Canto nos vai custar?

Algúns estudos suxiren que as tarifas poderían oscilar entre 1,0 e 1,4 euros por litro no largo prazo. Sen embargo, o International Council on Clean Transportation (ICCT) sinala que, con unha demanda significativa, para 2030 o custo de fabricación sería de entre 3 e 4 euros o litro.

É importante sinalar unha gran diferenza respecto aos bio-combustibles. Se se usan enerxías renovables para a súa fabricación, os combustibles sintéticos poden producirse sen as limitacións de volume dos bio-combustibles. Ditas limitacións destes últimos débense a factores como o espazo dispoñible para a súa produción ou a deforestación.

Existe unha normativa europea ao respeto deste tema?

Si ben éramos moitos os que pensábamos que os combustibles sintéticos eran parte do futuro e que poderían darlle vida aos motores de combustión interna máis salvaxes xamais fabricados, dende Europa puxéronlle recentemente punto final.

A Comisión de Medio Ambiente do Parlamento Europeo aprobou recentemente a prohibición da venda de coches novos que emitan gases contaminantes nos países membros da Unión Europea a partir de 2035. Se ben o resultado aínda debe ser ratificado polo Parlamento Europeo, a cousa empeza a poñerse moi seria.

En esencia, a UE aprobou de forma preliminar poñer fin ao futuro dos combustibles sintéticos para aforrar problemas a largo prazo e atallar o problema da contaminación derivada dos motores de combustión interna usen o combustible que usen. Como non, un novo obstáculo para os fabricantes de automóviles.

Agora as compañías automobilísticas teñen tres vías de escape posibles. Ou ben se electrifican por completo, ou recurren á pila de combustible de hidróxeno, ou a propia combustión de hidróxeno. Polo contrario, dende Xapón apostan por estos combustibles sintéticos ou biocombustibles.